چند فیلم (قسمت اول)
در این یکی دو ماه که بلاگفا هم نبود و من هم اوج درهم پیچیدگیه کاری رو تجربه میکردم, برای فرار از افکار پلید, بیشتر فیلم دیدم.
از اقبال خوبمون, فیلمهای خوب زیادی هم دیدیم. هم سینما, هم در منزل. گفتم درمورد بعضیاش بنویسم که اگه تونستین, ببینین.
- قصه ها:رخشان بنی اعتماد
رفتیم سینما قدس, ساعت ۳ بعدازظهر!! البته بیشتر بخاطر دیدن یکی از دوستان :-)
کارگردان ظاهرا یه شب بیکار بوده, چندتا فیلم موج نو فرانسوی هم دیده بوده, یهو گفته منم از اینکارا بکنم! در عرض دو ساعت , هرچی بدبختی و فلاکت و ناامیدی و سیاهی بوده جمع کرده روی کاغذ, شده فیلمنامه! با این ایده که کاراکترهای اصلی فیلم های گذشته ش رو همه رو توی یه فیلم جمع بکنه و نشون بده که چقدر بدبخت شدن و در این جامعه زن ستیز, فلاکت زده زندگی میکنن و همه ش تقصیر یه مشت مرد معتاد و هیز و عوضی و کثافته! به قول جواد طوسی(منتقد) در این فیلم همه سرنوشتها مشخص شده,, هیچ امیدی نیست, هیچ خدایی نیست! هیچ مرد خوب و با منطقی نیست! و...
خلاصه اینکه قصه بی سر و ته و ول شده فیلم اعصابمو خرد کرد. تنها چیزی که بود, فیلمسازیه تمیز و تیزبین و ریز بین خانوم بنی اعتماد و بازی همیشه عالی و لذت بخش پیمان معادی, بار بقیه بازیگران بد دیگه رو به دوش میکشید.
نکته ۱: اونروز ظهر, پختن ناهار و شستن ظرف ها پای من بود , حالا منو آورده بودن فیلم فمینیستی ببینم :-)
نکته ۲: این سینما ، چس فیلاش (پاپ کورن) مونده و بدمزه بود. از همه جا بهتر, چس فیل پنیری های سینما سپیده ست D:
- The Hobbit : پیتر جکسون
اگه سری کتاب و فیلم های ارباب حلقه ها و هابیت رو دنبال میکنین, قاعدتا این فیلمو دیدین. آخرین قسمت از کل این مجموعه, که به نظر من به قدرت قسمت های قبل نبود اما عالی بود. فقط سعی کنین فیلمو با تصویر بزرگ و صدای عالی ببینید.
- در دنیای تو ساعت چند است: صفی یزدانیان
رفتیم پردیس کوروش. واقعا یکی از کم نقص ترین و عالی ترین فیلم های ایرانی بود. یه عاشقانه ی آروم و موزیکال و قشنگ, بدون کوچکترین سکانس یا دیالوگ اضافی. با بازی عالی لیلا حاتمی و علی مصفا.
چیزی از فیلم نمیگم که حتما ببینین. فقط سینمایی برین با صدای عالی.
- The Duchess:ساول دیب
اروپایی ها و امریکاییها معمولا تبحر خاصی در ساختن فیلم های بیوگرافی و ‘مبتنی بر داستان واقعی‘ دارن. من عاشق اینطور فیلمام.
این فیلم خوب, سرگذشت یکی از دوک و دوشس های انگلیسی قرن ۱۸ بود که پیچ و خم عشقی فیلم دیگه روی اعصاب میرفت!
البته شاید چون من از بازیگرش (کیرا نایتلی) زیاد خوشم نمیاد! (میدونم الان فحش میدین بهم, , خب بازیگر خوبیه ولی زیاد ازش خوشم نمیاد دیگه! )
- Camp x ray : پیتر ستلر
فیلم هالیوودی بسیار خوبی بود که با یک ماجرای عاطفی در یک زندان, خیلی خوب میتونه پای فیلم نگهت داره.
ماجرای هشت سال بازداشت چند زندانی مسلمان در زندان گوانتانامو. با بازی کریستین استوارت و پیمان معادی.
اگه از فیلم هم خوشتون نیاد, بازی پیمان معادی, اونقدر عالی و جذابه, که خودش فیلمو یه تنه جمع میکنه. با یادآوریه صحنه هاش, هنوز گاهی میخندیم :-)
ادامه دارد...
- ۱۱ نظر
- ۲۹ خرداد ۹۴ ، ۱۶:۴۴